10 juli 2014 Quebec
|
We hebben de wekker maar even gezet, aangezien we Quebec willen gaan verkennen. We ontbijten simpel, maar wel lekker. We vragen even hoe het makkelijkste naar de stad te gaan en we gaan.
We pakken de bus, vlak voor het hotel stopt deze. We moeten even 1 keertje overstappen. Eigenlijk gaat het redelijk zonder problemen en al snel staan we bij het Hilton hotel. Dit is nog het nieuwe gedeelte van de stad. Maar vanaf hier zou het een klein stukje lopen zijn naar de oude stad. Dat klopt, er staan genoeg bordjes en al snel lopen we onder een van de oude stadspoorten het oude centrum binnen. Allemaal mooie oude geveltjes en gebouwen. Maar ook reclame uitingen zijn in een oude stijl. Zo is bijvoorbeeld het uithangbord van de McDonalds ook niet wat wij gewend zijn. We lopen lekker door de straatjes heen en gaan winkeltje in winkeltje uit. Het zijn gewone normale winkels alleen in de oude gebouwen. De stad is opgebouwd uit 3 lagen, de oude haven, daarboven de oude stad en daar weer boven de nieuwe stad. Er is een straatartiest aan het zingen, maar je zou hem bijna geld geven en vragen of hij dan wil stoppen, wat een gejank zeg! Het is wat bewolkt en we hebben het vermoeden dat het ieder ogenblik kan gaan regenen. Gelukkig blijkt dat later niet het geval te zijn en komt het zonnetje lekker door. Dan is het toch opeens weer erg snel, erg warm. We gaan even lekker zitten en gaan besluiten daarna terug te gaan naar het hotel. We willen namelijk ook nog even een waterval net buiten de stad bekijken. De nieuwe stad boeit ons eigenlijk niet zo. |
|
Time in Quebec Nadat we terug zijn bij het hotel, vragen we even waar we precies moeten zijn voor de waterval, we hebben namelijk 3 verschillende adressen in boekjes gevonden. Gelukkig is de mevrouw van de receptie er zelf geweest en met behulp van Google geeft ze ons het juiste adres. We rijden erheen en na ongeveer twintig minuten zijn we er. Gelukkig is het verkeer rustig in de stad. We betalen ons parkeergeld en we mogen met de kabellift ophoog. Deze waterval is zelfs nog hoger dan die van Niagara. Je zou het alleen niet zeggen als je ervoor staat. Heel langzaam gaan we omhoog, het is niet een hele moderne lift.
Boven aangekomen moeten we een paar trappen op, waarna we op een loop brug uitkomen. Als je op deze loopbrug loopt, loop je eigenlijk recht boven de waterval, wel een leuke manier om hem zo eens te zien. Aan de overkant zien we een trappenstelsel waarmee je naar beneden naar de waterval kan lopen en boven is een mooi uitzichtpunt. We lopen erheen. Eigenlijk hebben we niet zo'n zin, maar toch willen we een foto van beneden maken. Michel gaat naar beneden, al tellende zijn het eenmaal beneden 400 treden geweest. Het viel mee, alleen de terugweg blijk een stuk moeizamer te gaan. Enthousiastelingen zie je joggend de trappen op en af gaan. Sommige kom ik meerdere malen tegen. Eenmaal weer boven, wil Debbie ook naar beneden. Max ligt lekker in het gras te spelen. Debbie komt zelfs een gast tegen die de trappen op- en afloopt met een brandweerslang op z'n schouders. Debbie gaat nog even verder naar beneden, naar het natte gedeelte zeg maar. Ook Debbie komt redelijk bekaf weer boven. We lopen terug en rijden nog even langs de AppleStore. Alleen kunnen we deze niet echt vinden. De navigatie is helemaal de weg kwijt. Uiteindelijk blijken we wel bij het goeie winkelcentrum te zijn en zelfs nog bij de dichtstbijzijnde ingang ook. In het winkelcentrum eten we nog wat en daarna snel terug naar het hotel. Kan Max lekker naar z'n bedje (en wij ook).
Boven aangekomen moeten we een paar trappen op, waarna we op een loop brug uitkomen. Als je op deze loopbrug loopt, loop je eigenlijk recht boven de waterval, wel een leuke manier om hem zo eens te zien. Aan de overkant zien we een trappenstelsel waarmee je naar beneden naar de waterval kan lopen en boven is een mooi uitzichtpunt. We lopen erheen. Eigenlijk hebben we niet zo'n zin, maar toch willen we een foto van beneden maken. Michel gaat naar beneden, al tellende zijn het eenmaal beneden 400 treden geweest. Het viel mee, alleen de terugweg blijk een stuk moeizamer te gaan. Enthousiastelingen zie je joggend de trappen op en af gaan. Sommige kom ik meerdere malen tegen. Eenmaal weer boven, wil Debbie ook naar beneden. Max ligt lekker in het gras te spelen. Debbie komt zelfs een gast tegen die de trappen op- en afloopt met een brandweerslang op z'n schouders. Debbie gaat nog even verder naar beneden, naar het natte gedeelte zeg maar. Ook Debbie komt redelijk bekaf weer boven. We lopen terug en rijden nog even langs de AppleStore. Alleen kunnen we deze niet echt vinden. De navigatie is helemaal de weg kwijt. Uiteindelijk blijken we wel bij het goeie winkelcentrum te zijn en zelfs nog bij de dichtstbijzijnde ingang ook. In het winkelcentrum eten we nog wat en daarna snel terug naar het hotel. Kan Max lekker naar z'n bedje (en wij ook).
|
|
