16 september 2011 La Fortuna - Monteverde
Vanochtend alweer ruim voor de wekker wakker en om 7.30 uur zaten we aan het heerlijke ontbijt. Daarna snel de spullen ingepakt en in de auto geladen, uitgecheckt en op pad maar weer, maar weer eens zien wat deze dag te bieden heeft, het is in ieder geval zonnig.
Omdat het gisteren zulk slecht weer was zijn we vandaag begonnen met de wandeling over de hanging bridges. Tijdens deze wandeling veel mooie planten, bloemen, dieren en uitzichten gezien. We hebben vandaag ook een slangetje in de boom zien zitten, dit was omdat een gids deze aanwees want anders zou je deze zelf nooit zien. Michel zag ook verderop in de wandeling nog een slang wegkruipen, deze was wel wat langer, maar erg dun. Om 11.30 uur zijn we na deze 2 uur durende wandeling over rotstenen op pad gegaan met de auto, want we moesten nog zo’n 4 uur rijden. De wandeling op zich was niet zwaar, maar de ondergrond waarover je moest lopen was niet prettig. Onderweg kwamen we vele mooie uitzichten op de vulkaan en het meer tegen. Rond de middag werd het weer wat donkerder om ons heen, dus het zal wel weer gaan regenen. Inmiddels waren we op een onverharde weg terecht gekomen, deze zal volgens de beschrijving 37 kilometer duren, tot onze eindbestemming Monteverde. |
Na een aantal kilometer zagen we een bord voor de Viento Fresco Waterfalls, Michel wilde doorrijden, maar Debbie wilde stoppen. Dus werd er gestopt. Wij informeren en uiteindelijk een wandeling naar de watervallen geboekt en terug met een paard. We hadden nog niet betaald of de regen begon al een beetje te vallen. We kregen een gids mee; Orlando, we werden per auto naar het beginpunt gebracht en zijn hond rende vrolijk mee. We waren net onderweg en de regen kwam met bakken naar beneden, bah. De gids wees ons op een luiaard, maar wij zagen deze niet. De gids vertelde over allerlei bomen, planten, kruiden en dieren. We kwamen aan bij de eerste waterval, dit was een erg mooie, snel een paar foto’s genomen en weer op weg naar de volgende, maar eerst even schuilen. De tweede waterval was nog mooier dan de eerste, ook hier snel weer wat foto’s gemaakt en op naar de derde waterval, deze kwam van nog hoger, erg mooi. Hier hebben we gewacht tot onze paarden kwamen om ons terug te brengen. Naar de vierde waterval zijn we niet gegaan, door de regen was deze niet mooi meer, er viel alleen nog maar bruin water naar beneden. Inmiddels kwamen na een half uurtje wachten de paarden eindelijk aan en konden we weer verder, het regende gelukkig iets minder hard. Pff, best eng hoor op zo’n paard, gelukkig wisten ze de weg, dus dag ging lekker makkelijk, hoefde we niet zoveel te sturen. We gingen mooi bergop en konden genieten van het prachtige uitzicht overal. Ook konden we de watervallen nog goed zien. Na een kilometer of twee kwamen we op de weg aan en waren we op twee kilometer van het eindpunt. Gelukkig, want dat paardrijden is niet ons ding, overal pijn en dat gehobbel. En Debbie had al hoofdpijn. Nadat we terugkwamen kregen we nog wat drinken, dit snel opgedronken en gingen we verder met nog zo’n 30 kilometer over de onverharde wegen. Het was inmiddels al 17.00 uur en met een uur is het donker. We snappen nu dan ook waarom het advies is om niet in het donker te rijden, wat een ellende al die kuilen in de weg. Ook zagen we in het donker ook bijna de weg niet. Het is namelijk ook nergens verlicht. Maar na een paar uur kwamen we rond 19.15 uur dan na veel zoeken en vragen bij de Cloud Forest Lodge aan. De lodge staat erg slecht aangegeven. Debbie is naar bed gegaan, want ze voelde zich erg beroerd. Michel is zich gaan opfrissen, is gaan eten en even lekker een biertje gaan drinken. Daarna zijn we lekker gaan slapen. |