28 augustus Rabat – Volubilis- Meknès – Fès
|
Vandaag vertrokken we om 8 uur. De gids stelde voor om de route wat
om te draaien in verband met de warmte en om te voorkomen dat we 2x
hetzelfde stuk moesten rijden. We gingen door het binnenland in plaats
van over de snelweg. Dat was eigenlijk wel leuk. Door allerlei dorpjes
en steden heen. De eerste stop was een koffiestop of zoals de gids het
noemt een biologische stop.
Even een lekker kopje (munt)thee, cola of koffie. Debbie gaat mooi in het zonnetje zitten, wij zoeken de schaduw op. Na een Marokkaanse 20 minuten (half uurtje) gaan we weer verder. Het landschap begint weer te veranderen, het glooit wat meer. Even een fotostop voor het mooie uitzicht. De ezel van een jochie probeert de bus in te komen, lukt natuurlijk niet. |
Time in Marrakech We stoppen bij de ruïnes van Volubilis, dit is een opgraving van een
stad uit de Romeinse tijd. De vloeren zijn nog goed bewaard gebleven.
Het is hier erg warm en er is bijna geen schaduw te bekennen. De gids
legt van alles en nog wat uit over wat alles geweest is, ons kan hij nog
meer wijs maken.
We rijden weer door voor de lunch in Meknès, we gaan een aantal smalle straatjes door en komen bij het restaurant aan. Van buiten verwacht je er niks van, maar binnen is het prachtig, typisch Marokkaans ingericht. Het eten was ook typisch Marokkaans, heerlijk brood (Franse invloeden), allerlei groentes als voorgerecht. Daarna echte couscous, was ook weer lekker. En als toetje een hele schaal met fruit.
We bezoeken het paleis van Moulay Ismaï, daar is een grote wateropslag en een grote graanopslag. Als de graanopslag vol ligt kan daar ongeveer 12 jaar aan graan voor brood opgeslagen worden om brood mee te bakken.
Na het bezoek zijn we in 1x naar ons hotel in Fès gereden.
In ons hotel even lekker een borreltje gedaan en gegeten, daarna weer moe van alle indrukken naar ons bedje. Wel nog even ontbijt voor Nico geregeld voor morgenochtend. Dan wordt hij alweer 60 jaar oud.
We rijden weer door voor de lunch in Meknès, we gaan een aantal smalle straatjes door en komen bij het restaurant aan. Van buiten verwacht je er niks van, maar binnen is het prachtig, typisch Marokkaans ingericht. Het eten was ook typisch Marokkaans, heerlijk brood (Franse invloeden), allerlei groentes als voorgerecht. Daarna echte couscous, was ook weer lekker. En als toetje een hele schaal met fruit.
We bezoeken het paleis van Moulay Ismaï, daar is een grote wateropslag en een grote graanopslag. Als de graanopslag vol ligt kan daar ongeveer 12 jaar aan graan voor brood opgeslagen worden om brood mee te bakken.
Na het bezoek zijn we in 1x naar ons hotel in Fès gereden.
In ons hotel even lekker een borreltje gedaan en gegeten, daarna weer moe van alle indrukken naar ons bedje. Wel nog even ontbijt voor Nico geregeld voor morgenochtend. Dan wordt hij alweer 60 jaar oud.
