13 september 2011 Tortuguero - Sarapiqui
We reden langs een grote bananenplantage. En we hadden geluk omdat we nu konden zien hoe de bananen via een soort van kabelbaan naar de fabriek vervoerd werden.
We konden de fabriek ook inkijken, heel bijzonder. De bananen werden van de kabelbaan afgehaald en ze worden in grote bakken gewassen. We reden ook nog langs een kleine landingsbaan, hier staat een klein vliegtuigje die gif strooit tegen het ongedierte op de plantage. |
Na de lunch stond de auto klaar bij het restaurant; een blauwe Suzuki Jimmy. Na het nodige papierwerk konden we dan eindelijk op pad. We moesten een stukje van 50 kilometer rijden en dit ging redelijk vlot. Volgens mij zit er alleen geen stuur- en rembekrachtiging op, dus dat gaat wel zwaar. De routebeschrijving die we gekregen hebben van het reisbureau klopt niet helemaal, dus dat kan nog spannend worden de komende weken. We hebben onderweg een klein regenbuitje gehad, maar verder is het vandaag weer een warme dag.
Na iets meer dan een uurtje waren we bij onze Lodge in Sarapiqui. Dat we uitstapten bleek het hier smerig warm en benauwd te zijn en erg vochtig. De shirts en broeken voelen zeiknat aan. Het sjouwen van de koffers viel dan ook niet mee en daarbij ook nog dat Debbie het nog erg warm kreeg van alle grote spinnen die we onderweg naar onze lodge tegenkwamen.
We hebben een kleine wandeling gemaakt door het regenwoud. We kwamen kikkers en rupsen tegen. We waren blij dat we er weer uit waren, met de spinnenwebben en alle muggen die er vlogen. Michel is ook weer helemaal lek gestoken. We zijn het regenwoud uitgekomen maar we waren niet helemaal op de juiste plek. De logde en looppaden staan hier op palen. Dat wij uit het regenwoud kwamen liepen we beneden en ik voelde me niet op mijn gemak, die grote spinnen die ik de afgelopen dagen heb gezien…. Uiteindelijk konden we bij een lodge omhoog maar wat bleek die was met een lint afgezet.
Na iets meer dan een uurtje waren we bij onze Lodge in Sarapiqui. Dat we uitstapten bleek het hier smerig warm en benauwd te zijn en erg vochtig. De shirts en broeken voelen zeiknat aan. Het sjouwen van de koffers viel dan ook niet mee en daarbij ook nog dat Debbie het nog erg warm kreeg van alle grote spinnen die we onderweg naar onze lodge tegenkwamen.
We hebben een kleine wandeling gemaakt door het regenwoud. We kwamen kikkers en rupsen tegen. We waren blij dat we er weer uit waren, met de spinnenwebben en alle muggen die er vlogen. Michel is ook weer helemaal lek gestoken. We zijn het regenwoud uitgekomen maar we waren niet helemaal op de juiste plek. De logde en looppaden staan hier op palen. Dat wij uit het regenwoud kwamen liepen we beneden en ik voelde me niet op mijn gemak, die grote spinnen die ik de afgelopen dagen heb gezien…. Uiteindelijk konden we bij een lodge omhoog maar wat bleek die was met een lint afgezet.
Nu moest Debbie onze held als eerste naar boven omdat ik de lichtste ben van ons twee, nou lekker dan. Maar alles ging goed. En we hadden de weg terug weer gevonden. Eenmaal terug op onze kamer hebben we meteen een douche genomen. Onze kleren konden we uitwringen. En onze plattegrond was ook helemaal klam van de hoge luchtvochtigheid hier. Dat we naar het restaurant liepen, kregen we weer de stuipen op ons lijf, we zagen een beest over het voetpad oversteken, het bleek een miereneter te zijn. Maar Michel mag voortaan voorop lopen, onze held. We zitten nu bij het restaurant het reisverslag bij te werken, maar de tent gaat al dicht om 20.00 uur. Moet ook zeggen dat wij de enige eters waren. Vandaag op tijd naar bed, morgen een lange dag voor de boeg. |
Danny on September 14, 2011 at 6:46 am said:
Het is hier nu 8:44 en wordt ook gek van brullende apen op me heen!
Ziet er goed uit hoor het verslag!!!!
Reply ↓
- [email protected]
on September 14, 2011 at 10:59 pm said:
Haha, welke apen bedoel je? Je collega’s of je zoon thuis? Haha.
We vermaken ons prima hoor, zo weer ff verslagje maken sop de iPad met de WordPress app.
Grtz en veel leesplezier maar weer.