We gaan vandaag mee met de busexcursie en gaan het zuiden van chios verkennen. Rond 08.30 uur is de minibus bij ons appartement. Onze hostess Ida gaat ook de hele dag mee om tekst en uitleg te geven. We halen nog een paar andere mensen op in Karfas en gaan uiteindelijk met 11 mensen, Ida en de buschauffeur "Costas" op pad.
Vanuit Karfas rijden we eerst door de kambos, dit is een vlak gedeelte op het eiland waar voornamelijk citrusvruchten, mandarijnen en sinaasappelen verbouwd worden. Achter de soms hoge muren (tegen de wind en ongewenste gasten) staan prachtige huizen, ook zien we overal waterraden achter de muren. Deze waterraden werden door ezels voortbewogen om zodoende het land van water te voorzien. Het gebied bestaat uit allerlei smalle straatje waar we met de bus net aan tussendoor kunnen.
Eenmaal uit de kambos gaan we wat meer de bergen in en maken een stop om het winnen van mastiek uit de mastiekboom te bekijken. De mastiekboom wordt één keer in de twee jaar ingekerfd om de mastiek (soort hars) eruit te laten lopen. De gekristalliseerde mastiek wordt alleen in Chios gewonnen. Ze hebben het ook op andere plaatsend op de wereld geprobeerd, maar daar krijgen ze het niet voor elkaar. Vermoed wordt een combinatie van de grond en de lucht.
We rijden verder naar het dorpje Armolia, het keramiekdorp. Hier vind je verschillende pottenbakkers, we lopen er even rond in een winkeltje. Ook nemen we een kijkje bij een pottenbakker. In een paar minuten draait hij van alles en nog wat in elkaar van klei, leuk om te zien.
We rijden verder en zien onderweg weer veel verbrandde bomen. We stoppen in het plaatsje Elata, dit is zo'n lekker typisch Grieks dorpje. Veel smalle straatjes en een gezellig pleintje. We gaan op het plein koffie drinken en een stukje bougatsa eten (bladerdeeg met warme vannileroom erin). Terwijl we daar zitten komt eerst de visboer zijn waar verkopen midden op het pleintje, daarna komt met veel kabaal de groenteboer zijn groente verkopen vanuit zijn kofferbak. Debbie had wel eens trek in fruit dus ging 2 appeltjes kopen. De beste man had geen wisselgeld, maar wel 2 sinaasappels. Het werd er drukker en drukker. Vanuit het dorp kwamen met name veel oude vrouwtjes hun groente en fruit halen. Debbie had van een vrouwtje wat contact, waarschijnlijk omdat ze zwanger is, dat vinden ze hier erg interessant. Op een gegeven moment begint ze met een lach een sinaasappel naar Debbie toe te rollen en even later nog eentje. We houden ze maar. Een paar minuten later sluipt het oude vrouwtje naar de groentewagen en pakt uit de bak met sinaasappelen een paar nieuwe en stopt deze in haar eigen tasje. Dit tot grote lol van iedereen en haarzelf. Ze steekt zelfs haar duim omhoog, leuk hoor!!
We lopen verder door Elata en krijgen af en toe wat uitleg over het dorpje en de historie. We zien heel veel mooie straatjes met mooie doorkijken. Eenmaal bij de bus aangekomen rijden we weer verder in de richting van Mestá.
We rijden door de bergen en hebben mooie uitzichten op dorpjes, bergen en baaien en komen via de nieuwe haven ( lelijk, groot en er liggen nooit boten) aan in Mestá, het is inmiddels ongeveer 13.30 uur.
Mestá is ook weer zo'n lekker oud dorpje met smalle straatjes, een leuk plein,etc. We lopen er lekker doorheen, bezoeken een kerk met allemaal mooie schilderingen. Hierna bezoeken we een hele oude goed verstopte kerk. Aangezien Debbie de jongste van de groep is, moest zij de deur met de sleutel openen en eerst met haar rechterbeen naar binnen. Zo blijft een legende in stand. Dit kerkje is echt heel erg oud hoor! Van buiten heb je ook niet het idee dat het een kerk is. Na het bezoek aan dit kerkje mogen we zelf nog even rondlopen in Mestá, we drinken nog even wat op het gezellige plein en rond 15.00 uur gaan we weer op pad richting Pyrgi.
Pyrgi is een dorpje dat bekend staat om zijn fresco's (muurschilderingen). Ook hier lopen we weer door kleine straatjes waar alles krap op elkaar gebouwd is. Maar de muurversieringen zijn erg mooi gemaakt! We eindigen onze wandeling bij een winkeltje dat mastiekproducten verkoopt. Dit varieert van snoepjes, thee, tot poedertjes en handencrèmes. Zelf vinden we de smaak van mastiek niet echt lekker.
Elata, Mestá en Pyrgi behoren allemaal tot de Mastichochoría, de regio van de mastiek.
We rijden verder met de bus naar Emporiós, hier gaan we lunchen. Het is inmiddels rond 16.30 uur, dus het wordt ook wel een keertje wat hoor! Zelf lopen we eerst nog even door naar het zwarte strand. Door vulkaanuitbarstingen heeft het een zwarte kleur gekregen. Het is een erg mooi plekje, helemaal uit de wind. We hebben hier wat foto's gemaakt en zijn teruggelopen om wat te eten. Rond 17.45 uur rijden we via de kust terug naar Karfas en daarna naar ons appartement in Daskelopetra.
Het was een lange maar ook leuke dag waar we veel gezien hebben van het eiland Chios.
RSS Feed
