29 september 2011 San Gerardo de Dota - San José
Vandaag om 06.30 uur aan het ontbijt, want we willen nog graag naar de Irazu vulkaan en daar schijnt het rond de middag bewolkt te zijn, dus vroeg op pad.
Het eerste half uur was weer over onverharde wegen omhoog, smalle wegen met af en toe een tegenligger dat was best spannend. Hopelijk de laatste keer, dat getril hadden we ook wel een keer gehad. De hoofdweg was gelukkig goed te doen ondanks de vele bochten en de afdaling, echter de maximumsnelheid was ongeveer 50 kilometer per uur, best langzaam. In Cartago aangekomen, een grote stad was het druk op de weg en stond de afslag volgens mij niet helemaal handig aangegeven, hoewel Debbie het wel duidelijk vond. Pff, wordt het zo’n dag. Michel werd een beetje kribbig. Weer de afslag gemist en dan in een mega drukke stad, nu weer een aantal kilometers door rijden voordat we kunnen keren. Michel irriteert zich dan mateloos, Debbie telt dan maar tot tien en geniet van de muziek en de omgeving. Dit gebeurde overigens wel vaker. Niet lang daarna hadden we gelukkig toch de juiste weg. Michel wilde niet meer tanken, maar Debbie zag het benzinepijltje steeds verder zakken, dus we hadden het warm zat zo in de auto. Uiteindelijk toch maar een beetje getankt en gelukkig ook. |
Na Cartago was het nog ongeveer 30 kilometer rijden naar de vulkaan, over bergweggetjes. Het ging af en toe best stijl omhoog, maar wel een redelijke weg, en er stonden genoeg borden langs de weg hoe we moesten rijden. Eenmaal aangekomen bij de vulkaan even snel iets lekkers gegeten en maar kijken dan, het is hier toch best wel fris dus maar een vest aan gedaan. De kraters zagen er prachtig uit en waren erg diep. Er moest nog een krater zijn, maar die konden we niet vinden. Later bleken we die allang gezien te hebben, maar er stond geen water meer in en we waren er zowat overheen gelopen.
We zijn nog even naar het hoogste punt gereden, dat lag op 3432 meter. Dat merk je wel met lopen, snel buiten adem en hoofdpijn. Na de noodzakelijke sanitaire stop, kwamen we nog een coati (Witsnuitneusbeer) tegen. Die was de vuilnisbakken aan het uitpluizen voor eten. Uiteindelijk zijn we verder gereden naar San José.
We reden heel snel op de juiste weg, dus dit ging voorspoedig. We moesten de snelweg af volgens de beschrijving bij San Pedro (is een stadsdeel van San José). En wat was het hier weer een gekkenhuis van drukte van het verkeer. En zoals wij dan de weg niet weten, dan rij je toch niet lekker. We wisten op slot ook niet meer of we nu al in San José reden.
Op een gegeven moment waren wij net het kruispunt overgestoken. Maar wij konden niet verder rijden omdat er voor ons een bus stil stond waar wij niet omheen konden, toen een andere bus dacht dat hij de afslag wel kon nemen en reed daarbij met zijn bus tegen onze huurauto aan. Wij uitstappen en maar eens kijken hoe dat hier gaat. Een hoop rumoer op straat en puntje bij paaltje was het onze fout dat we stilstonden. Dit in plaats van dat een beetje chauffeur toch wel in zijn spiegel had kunnen zien dat het niet paste. Ook voordat hij de bocht nam had hij dit wel kunnen bedenken. Gelukkig viel de schade mee en zijn we maar doorgereden. Een jongen die zowel Spaans als Engels sprak hielp ons met het vertalen, de buschauffeur was kwaad op ons. Hij adviseerde ons om maar door te rijden en er niets van te maken. Daar sta je dan. Maar weer verder rijden dan. Ik denk dat de verhuurmaatschappij het niet eens ziet.
De beschrijving tot vlak voor San José was duidelijk, daarna was de instructie van het reisbureau volg de borden centrum. Hoe ga je dan je hotel vinden? Ze hebben hier geen huisnummers en straten. Ze hebben hier als adres bijvoorbeeld 1 kilometer noordelijk van het politiebureau of iets dergelijks. Doordat we al lichtelijk opgefokt waren door die achterlijke bus en we niet wisten waar we reden had Debbie zoiets vraag de weg maar voor de laatste keer en Michel ging het even vragen bij de MacDonalds, daar spraken ze beperkt Engels en ik beperkt Spaans. Één van de medewerkers bood daarop aan om ons voor te rijden naar het hotel, prima service al zeg ik het zelf. Zo gezegd, zo gedaan en binnen 10 minuten waren we bij het hotel. Deze man maar even een leuke fooi gegeven! Dat maakt dan uiteindelijk je dag wel weer goed.
Na het inchecken en het regelen van wat zaken zoals de huurauto ophalen. Zijn we even naar een groot overdekt winkelcentrum geweest. Op tijd ons avondeten gedaan, want we gaan er op tijd in. Morgen worden we om 04.30 opgehaald voor de transfer naar het vliegveld. Zaterdagochtend komen we weer aan op Hollandse bodem.
We zijn nog even naar het hoogste punt gereden, dat lag op 3432 meter. Dat merk je wel met lopen, snel buiten adem en hoofdpijn. Na de noodzakelijke sanitaire stop, kwamen we nog een coati (Witsnuitneusbeer) tegen. Die was de vuilnisbakken aan het uitpluizen voor eten. Uiteindelijk zijn we verder gereden naar San José.
We reden heel snel op de juiste weg, dus dit ging voorspoedig. We moesten de snelweg af volgens de beschrijving bij San Pedro (is een stadsdeel van San José). En wat was het hier weer een gekkenhuis van drukte van het verkeer. En zoals wij dan de weg niet weten, dan rij je toch niet lekker. We wisten op slot ook niet meer of we nu al in San José reden.
Op een gegeven moment waren wij net het kruispunt overgestoken. Maar wij konden niet verder rijden omdat er voor ons een bus stil stond waar wij niet omheen konden, toen een andere bus dacht dat hij de afslag wel kon nemen en reed daarbij met zijn bus tegen onze huurauto aan. Wij uitstappen en maar eens kijken hoe dat hier gaat. Een hoop rumoer op straat en puntje bij paaltje was het onze fout dat we stilstonden. Dit in plaats van dat een beetje chauffeur toch wel in zijn spiegel had kunnen zien dat het niet paste. Ook voordat hij de bocht nam had hij dit wel kunnen bedenken. Gelukkig viel de schade mee en zijn we maar doorgereden. Een jongen die zowel Spaans als Engels sprak hielp ons met het vertalen, de buschauffeur was kwaad op ons. Hij adviseerde ons om maar door te rijden en er niets van te maken. Daar sta je dan. Maar weer verder rijden dan. Ik denk dat de verhuurmaatschappij het niet eens ziet.
De beschrijving tot vlak voor San José was duidelijk, daarna was de instructie van het reisbureau volg de borden centrum. Hoe ga je dan je hotel vinden? Ze hebben hier geen huisnummers en straten. Ze hebben hier als adres bijvoorbeeld 1 kilometer noordelijk van het politiebureau of iets dergelijks. Doordat we al lichtelijk opgefokt waren door die achterlijke bus en we niet wisten waar we reden had Debbie zoiets vraag de weg maar voor de laatste keer en Michel ging het even vragen bij de MacDonalds, daar spraken ze beperkt Engels en ik beperkt Spaans. Één van de medewerkers bood daarop aan om ons voor te rijden naar het hotel, prima service al zeg ik het zelf. Zo gezegd, zo gedaan en binnen 10 minuten waren we bij het hotel. Deze man maar even een leuke fooi gegeven! Dat maakt dan uiteindelijk je dag wel weer goed.
Na het inchecken en het regelen van wat zaken zoals de huurauto ophalen. Zijn we even naar een groot overdekt winkelcentrum geweest. Op tijd ons avondeten gedaan, want we gaan er op tijd in. Morgen worden we om 04.30 opgehaald voor de transfer naar het vliegveld. Zaterdagochtend komen we weer aan op Hollandse bodem.
Arnaud on September 30, 2011 at 6:50 am said:
Jullie maken wel wat mee zeg. Hopelijk zal de vliegreis soepel verlopen en kan je morgen de aanbouw bewonderen. Goeie reis Gr. Arnaud en Mascha
Reply ↓
- [email protected]
on September 30, 2011 at 3:34 pm said:
Hoi buurtjes, we maken zeker genoeg mee! De vliegreis verloopt niet echt soepel, de vlucht is al omgeboekt want de vlucht in new York konden we niet halen door de erge mist hier. Nu hebben we de vluchten omgegooid en gaan we via new york, Frankfurt naar Amsterdam. Alles bij elkaar zo’n 10 uur extra reistijd. We zijn dus pas zaterdagavond thuis. Maar dit was de snelste route om thuis te komen. De andere opties waren nog slechter.
Grtz en tot snel.