30 september 2011 San José - Amsterdam
|
Vanochtend ging de wekker al op tijd, namelijk om 04.00 uur, dat is best wel vroeg!! Maar Debbie was al een tijdje wakker, dus die was er zo uit. Ze kon slecht slapen, het hotel stond vlak naast een karaokebar of iets wat er op leek, allemaal vals zingende dames. Ook de drukte van de stad vond ze niet echt prettig slapen. Michel had er iets minder moeite mee.
Keurig om 04.30 uur stond de chauffeur klaar om ons naar het vliegveld te brengen, in Costa Rica zijn ze eigenlijk altijd op de afgesproken tijd aanwezig. Om 05.00 uur op het vliegveld en zie je al meteen op het scherm een vertraging van 2 uur en 36 minuten staan, nou dat begint goed. Debbie was gelukkig al zo helder dat ze de conclusie trok dat we de overstap in New York (Newark) niet gingen halen. Dit met het inchecken meteen maar aangegeven en de vriendelijke meneer ging meteen op zoek naar de verschillende opties. |
San Jose 
Amsterdam 1) Met een ochtendvlucht naar Panama en rechtsreeks met de KLM naar Amsterdam, maar wel 8 uur wachten in Panama, zaterdagavond rond 23.00 uur op Schiphol.
2) Met de reeds geplande vlucht naar New York en dan via Chicago weer naar Amsterdam, daar komen we dan maandagochtend vroeg aan, dit was dus eigenlijk geen optie.
3) Met de reeds geplande vlucht naar New York en dan vervolgens naar Frankfurt en dan door naar Amsterdam, aankomst op zaterdag rond 18.00 uur op Schiphol.
Onze voorkeur ging uit naar de derde optie, dus een deel van de vluchten werd omgeboekt. De oorspronkelijke aankomsttijd zou zaterdagochtend 07.45 uur zijn.
Alles werd ingecheckt en het wachten kon beginnen, we moesten al drie uur van tevoren aanwezig zijn plus de vertraging, een uurtje of 6 wachten dus, gelukkig hadden we ontdekt dat we op de iPad internet hadden, gelukkig even wat te doen. Maar weer even een rondje lopen dan, gaat opeens het brandalarm af, wat is dit nu weer. Er werd verzocht naar de dichtsbijzijnde uitgang te gaan. Niemand deed dat, ook het personeel niet. Debbie werd wat onrustig, maar Michel niet, geen rook, geen vuur en het personeel werkt door. Dus gewoon rustig naar het toilet dan maar. Nou Debbie niet dus, die stond zo weer buiten. Maar weer verder met wachten dan.
Uiteindelijk vlogen we dan naar Houston toe. Daar aangekomen meteen naar de infodesk om daar onze tickets naar Frankfurt op te halen. Daar bleken we helemaal niet op de vlucht te staan, raar??? En nu? We konden wel naar Frankfurt met een andere vlucht, maar dan hadden we maar 3 kwartier om over te stappen en dat was erg krap, maar aan de andere kant, we zaten wel in Europa. Dus we moesten het maar doen. We hadden in Houston wel genoeg tijd om even te eten en laat op de avond gingen we de lucht in.
Gelukkig hadden we voor de wind en kwamen we meer dan een uur eerder aan in Frankfurt. Daar snel onze koffers gehaald. Door de douane heen en de vertrekhal weer in om in te checken. Ze hadden daar alleen een groot deel dicht gedaan, allemaal beveiligers met wapens en kogelvrije vesten, wat nu weer. Omdat we van een andere vlucht kwamen en weer een volgende vlucht moesten halen, mochten we in een andere rij gaan staan en kwamen we toch nog op tijd voor de vlucht naar Amsterdam. Het scheelde trouwens niet heel veel.
Eind goed al goed, we zijn weer in Nederland en hebben een prachtige vakantie gehad.
2) Met de reeds geplande vlucht naar New York en dan via Chicago weer naar Amsterdam, daar komen we dan maandagochtend vroeg aan, dit was dus eigenlijk geen optie.
3) Met de reeds geplande vlucht naar New York en dan vervolgens naar Frankfurt en dan door naar Amsterdam, aankomst op zaterdag rond 18.00 uur op Schiphol.
Onze voorkeur ging uit naar de derde optie, dus een deel van de vluchten werd omgeboekt. De oorspronkelijke aankomsttijd zou zaterdagochtend 07.45 uur zijn.
Alles werd ingecheckt en het wachten kon beginnen, we moesten al drie uur van tevoren aanwezig zijn plus de vertraging, een uurtje of 6 wachten dus, gelukkig hadden we ontdekt dat we op de iPad internet hadden, gelukkig even wat te doen. Maar weer even een rondje lopen dan, gaat opeens het brandalarm af, wat is dit nu weer. Er werd verzocht naar de dichtsbijzijnde uitgang te gaan. Niemand deed dat, ook het personeel niet. Debbie werd wat onrustig, maar Michel niet, geen rook, geen vuur en het personeel werkt door. Dus gewoon rustig naar het toilet dan maar. Nou Debbie niet dus, die stond zo weer buiten. Maar weer verder met wachten dan.
Uiteindelijk vlogen we dan naar Houston toe. Daar aangekomen meteen naar de infodesk om daar onze tickets naar Frankfurt op te halen. Daar bleken we helemaal niet op de vlucht te staan, raar??? En nu? We konden wel naar Frankfurt met een andere vlucht, maar dan hadden we maar 3 kwartier om over te stappen en dat was erg krap, maar aan de andere kant, we zaten wel in Europa. Dus we moesten het maar doen. We hadden in Houston wel genoeg tijd om even te eten en laat op de avond gingen we de lucht in.
Gelukkig hadden we voor de wind en kwamen we meer dan een uur eerder aan in Frankfurt. Daar snel onze koffers gehaald. Door de douane heen en de vertrekhal weer in om in te checken. Ze hadden daar alleen een groot deel dicht gedaan, allemaal beveiligers met wapens en kogelvrije vesten, wat nu weer. Omdat we van een andere vlucht kwamen en weer een volgende vlucht moesten halen, mochten we in een andere rij gaan staan en kwamen we toch nog op tijd voor de vlucht naar Amsterdam. Het scheelde trouwens niet heel veel.
Eind goed al goed, we zijn weer in Nederland en hebben een prachtige vakantie gehad.
